گیاهان در فضای باز به چند دسته مختلف تقسیم می‌شوند. برای مثال،دسته های گسترده ای شامل درختان،بوته ها،گیاهان گلدار،گیاهان غیر گل و گیاهان ساكالنت است.در حالی که بسیاری از این گیاهان را می‌توان در محیط داخلی پرورش داد،آنها در فضای باز با آفتاب و سایه طبیعی،زمین غنی از مواد مغذی و آب فراوان رشد می‌کنند. تفاوت بین گیاه داخل سالن و گیاه در فضای باز عمدتاً به تحمل دمای گیاه مربوط می‌شود.البته همه انواع گیاهان در اصل گیاهانی در فضای باز بودند،اما به دلیل تحمل کم در برابر دمای خنک،طول عمر طولانی و توانایی رشد در ظروف،گیاهان خاصی در حال حاضر به عنوان گیاهان داخلی یا گیاهان خانگی شناخته می‌شوند. گیاهانی که در داخل پرورش می‌یابند معمولاً گونه‌هایی هستند که در دمای بین 60 تا 80 درجه فارنهایت رشد می‌کنند.بیشتر گیاهان داخل سالن که در این محدوده دما به خوبی رشد می‌کنند،گیاهان گرمسیری هستند.گیاهان گرمسیری از دما و رطوبت گرم برخوردار هستند،اما به نور مداوم خورشید احتیاج ندارند.گیاهان در فضای باز می‌توانند دامنه دمای وسیع‌تری را تحمل کنند. نقشه مقاومت USDA ایالات متحده را به 11 منطقه مقاومت،از منطقه 1(در آلاسکا) تا منطقه 11(در هاوایی) تقسیم می‌کند،و گیاهان در فضای باز با اطلاعات مربوط به منطقه مناسب به فروش می‌رسند. گیاهان محبوب باغ‌های فضای باز شامل درختان و درختچه‌های زینتی،درختان انگور،سبزیجات و گیاهان،گلهای چند ساله (گل‌هایی که برای سه سال یا بیشتر برگردند) و گلهای یکساله هستند که برای یک فصل رشد می‌کنند. بیشتر گیاهان در فضای باز دارای علائم قابل ملاحظه‌ای از مرگ یا خواب هستند.گیاهان پژمرده می‌شوند،برگهای خود را از دست می‌دهند و پوسیده خشک می‌شوند. برخی از گیاهان می‌توانند هم در محیط داخلی و هم در فضای باز رشد کنند،به شرطی که در سردترین ماه‌ها به این گیاهان رسیدگی‌ شود. گیاهان خود را قبل از بیرون بردن آنها برای تابستان،به تدریج به دمای سردتر و شدت نور خارج از محیط عادت دهید.در طول روز گیاهان را در یک مکان سایه دار قرار دهید و ابتدا آنها را شب یا یک یا دو هفته برگردانید.