بذر کدو یا Squash یکی از متنوع‌ترین خانواده‌ها را در میان انواع بذر صیفی جات به خود اختصاص داده است. بذر این گونه از صیفی جات در اصل بومی آفریقا است و برای اولین بار در این قاره کشت شده است. مردم آمریکای مرکزی و جنوبی هم در استفاده از انواع کدو سابقه طولانی داشته و حتی در مکزیک کشت گیاه این بذر به 8000 سال قبل برمی‌گردد. این گیاه به صورت یک ساله کشت شده و ساقه آن به حالت رونده روی زمین رشد می‌کند. ریشه این بذر نیز بسیار طولانی بوده و سطح وسیعی از اطراف خود را در برمی‌گیرد. البته رشد عمقی آن نسبتاً کم بوده و بیشتر در حالت افقی رشد می‌کند. استفاده از کدو در آشپزی و تهیه انواع حلوا و غذاهای مختلف کاربرد داشته و جنس‌های مختلفی از آن در ایران نیز به بهره‌برداری می‌رسد.

انواع بذر کدو

بذر این صیفی هم انواع مختلفی داشته و هم در دسته‌بندی‌های گوناگونی قرار می‌گیرد. در تقسیم‌بندی فصلی کدوها به دو گروه تابستانه که به Zucchini نیز معروف است و زمستانه که Buttetcup نامیده می‌شود، تقسیم می‌شوند. نوع تابستانه کدو همان کدو سبز خورشتی است که در ایران به صورت انبوه کشت شده و پای ثابت سفره‌های ایرانی در برخی خورشت‌های خوشمزه است. نوع زمستانه آن نیز به کدو تنبل یا کدو حلوایی معرف است و از آن نیز برای درست کردن انواع دسر، حلوا و مصرف خوراکی استفاده می‌شود. در یک تقسیم‌بندی کلی نیز مهم‌ترین گونه‌های کدو که در حال حاضر کشت می‌شوند، عبارت‌اند از:

کدو حلوایی (Cucurbita Moschata Squash)

این بذر کدو نیز یکی از پرطرفدارترین انواع بذر صیفی جات است که به دلیل مزه شیرینی که دارد، مصارف بالایی هم در بین ایرانی‌ها داشته و به رنگ‌های زرد و نارنجی می‌توان آن را پیدا کرد. ابعاد آن معمولاً بزرگ بوده و شکل‌های مختلفی نیز دارا است. در درمان بسیاری از بیماری‌ها مانند یرقان، سرفه، قولنج، یبوست، اسهال و انواع عفونت از این نوع کدو استفاده می‌شود.

کدو تنبل گرد (Cucurbita Maxima Squash)

جثه بزرگی که میوه این بذر کدو دارد، باعث نام‌گذاری ن به تنبل شده است. با گوشت شیرینی که دارد، برای درمان بیماری‌هایی مانند التهاب، پیشگیری از سرطان، درمان قند خون، افزایش و تقویت ایمنی بدن، درمان پروستات و کاهش پیری چشم استفاده می‌شود. البته این نمونه با کدو حلوایی شباهت زیادی داشته و خیلی از مواقع امکان تمایز میان آن دو نیز وجود ندارد. کدو تنبل یک صیفی زمستانه بوده و از این رو در اواخر بهار کشت می‌شود. میوه این صیفی به رنگ‌های زرد، سفید، سبز، آجری و خاکستری کشت می‌شود. برخی انواع بذر این نوع کدو میوه‌های با وزن 75 تا 100 کیلوگرم نیز تولید می‌کنند که در نوع خود جالب می‌باشند. گوش اکثر بذرهای آن نیز شیرین و بسیار خوشمزه می‌باشند.

کدو رشتی (Butternut Squash)

 از نام آن پیداست که محصول شهر رشت است. به دلیل پوست سفت و سختی که دارد در زبان گیلکی به آن خاش کویی (کدو استخوانی) نیز می‌گویند. البته دلیل دیگر این نام‌گذاری گوشت کم این نوع کدو می‌باشد. اگر در اواخر تابستان و شهریور ماه به جالیزهای استان گیلان سر بزنید، بوته‌های پر از میوه این نوع کدو را مشاهده خواهید کرد.

برای مشاهده انواع بذر و ثبت سفارش کلیک کنید.

منابع:

https://b2n.ir/a98044